PLAYLIST
c a o s a r t o vol.1 (21-2-2013) in radio of chimeres
1. Strange Desire - The Black Keys
2. Explosions in the Sky - Your Hand in Mine
Tribute #1 (Σχέση έργου τέχνης - θεατών)
Όντας συγκινημένος από ένα αριστούργημα,
κάποιος αρχίζει να ακούει μέσα του το ίδιο κάλεσμα αλήθειας που παρακίνησε τον
καλλιτέχνη στην δημιουργική του πράξη. Όταν δημιουργείται ένας σύνδεσμος μεταξύ
του έργου και του παρατηρητή του, ο τελευταίος βιώνει ένα ανυπέρβλητο,
καθαρτικό τραύμα. Εντός αυτής της αύρας που ενώνει αριστουργήματα και κοινό, οι
καλύτερες πλευρές των ψυχών μας εμφανίζονται, και νοσταλγούμε την ελευθέρωσή
τους. Μέσα σε αυτές τις στιγμές αναγνωρίζουμε και ανακαλύπτουμε τους εαυτούς
μας, τα απύθμενα βάθη της δυνατότητάς μας, και τα πιο απόμακρα όρια των συναισθημάτων
μας. (Άντρει Ταρκόφσκι)
3. Stray - Calexixo
4. Water's Edge - Nick Cave

Ο Γκούσταβ Μάλερ (γερμ. Gustav Mahler, 7 Ιουλίου 1860 - 18 Μαΐου 1911) ήταν Αυστριακός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, εβραϊκής καταγωγής. Συνέθεσε κυρίως συμφωνίες και μελοποίησε τραγούδια. Ο Μάλερ έγινε ευρύτερα γνωστός εν ζωή ως ένας από τους κύριους ορχηστρικούς και μελοδραματικούς διευθυντές της εποχής του. Ο Μάλερ υπήρξε ο τελευταίος από μια σειρά Βιεννέζων συνθετών συμφωνικής μουσικής επεκτείνοντας την Πρώτη Βιεννέζικη Σχολή που αποτελείτο από τους Χάυντν, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Φραντς Σούμπερτ, και τον Κύκλο των Ρομαντικών μεταξύ των οποίων ο Άντον Μπρούκνερ και ο Γιοχάνες Μπραμς, ενώ ακόμη ενσωμάτωσε στοιχεία και μη Βιεννέζων ρομαντικών, όπως ο Ρόμπερτ Σούμαν και ο Φέλιξ Μέντελσον. Ωστόσο το έργο του έχει δεχθεί τεράστια επίδραση κυρίως από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο οποίος σύμφωνα με τον Μάλερ υπήρξε ο μοναδικός συνθέτης μετά τον Μπετόβεν που με το έργο του κατάφερε να επιφέρει κάποια μορφολογική εξέλιξη στην μουσική της εποχής του. (βλ. Σονάτα) 5. Adagieto from Symphony no 5(Death in Venice Ost) - Gustav Mahler
5. Adagietto from symphony no5 (Death in Venice Ost) - Gustav Mahler
6. Wilde Lovely Eyes - Nick Cave
7. You don't always want what you get - The Flaming Stars
8. Mitternachtslied (Death in Venice Ost) - Gustav Mahler
Tribute # 2 (Σχέση έργου τέχνης - θεατών)
Το κοινό πάντα
γαλουχείται άσχημα, σε κάθε εποχή. Ζητάει διαρκώς από την τέχνη να είναι λαϊκή,
να ικανοποιεί τις αισθητικές του απαιτήσεις, να κολακεύει την παράλογη
ματαιοδοξία του, να του δείχνει από τι πρέπει να είναι δυσαρεστημένο και να το
αποσπάει από τις σκέψεις του όταν έχει κουραστεί από την ίδια την ηλιθιότητά
του. Η τέχνη, πλέον, δεν οφείλει να γίνει προσιτή. Το κοινό πρέπει να καταστεί
φιλότεχνο. (Όσκαρ Ουάιλντ)
9. Higgs Boson Blues - Nick Cave
10. Exercise (Death in Venice Ost) - Gustav Mahler
11. Carnival of the Animals - Saint-Saens
Tribute #3 (Σχέση έργου τέχνης - θεατών)
Το
σημαντικό δεν είναι να καταλάβει κανείς μια ταινία, αλλά να τη δει σαν
εμπειρία. Αυτή η εμπειρία, η συγκίνηση, είναι εντελώς προσωπική για κάθε θεατή.
Εγώ δεν καταλαβαίνω τις ταινίες μου, ούτε καν το επιχειρώ. Δε μ’ ενδιαφέρει να
καταλάβω. Πρέπει πρώτα να καταλάβεις μια ταινία με τις αισθήσεις σου. Μετά
έρχεται η διανόηση ή η ηθική. (Μιελάντζελο Αντονιόνι)
Υπάρχουν
δύο τρόποι να αντιπαθείς την τέχνη: ο ένας είναι να την αντιπαθείς, και ο άλλος
να σου αρέσει ορθολογικά. (Όσκαρ Ουάιλντ)
Το
κοινό θέλει τα πάντα να έχουν το νόημά τους. Και ειδικά εκείνα που η ομορφιά
τους συνιστάται στο γεγονός ότι στερούνται νοήματος. (Ζαν Κοκτό)
12. Διάλειμα το Σάββατο - Λένα Πλάτωνος
13. Vildblomma - Μohammad
14. The Lake - Chromatic Sequence
15. Medusa - Yianneis
16. The Room Falls Silently - Mani Deum
17. Raindrops And Oceans - we.own.the.sky

18. Stalker - Alva Noto
Poezie
De profundis (Georg Trakl)
Είναι ένας κάμπος με καλαμιές όπου πέφτει μαύρη βροχή.
Είναι ένα καστανό δέντρο, που στέκεται εκεί μόνο του.
Είναι ένας άνεμος που σφυρίζει και σαρώνει άδειες καλύβες.
Πόσο θλιμμένο αυτό το βράδυ.
Κοντά σε ένα μικρό χωριό
Ένα γλυκό κορίτσι ορφανό μαζεύει ακόμα τα ελάχιστα στάχυα σταριού.
Τα μάτια της στρογγυλά και χρυσαφένια συνεπαρμένα μες στο σούρουπο.
Και η μήτρα της περιμένει τον ουράνιο νυμφίο.
Στον γυρισμό
Οι βοσκοί βρήκαν το τρυφερό της σώμα
Σαπισμένο μες στις αγκαθιές.
Είμαι ένας ίσκιος μακριά από τα σκοτεινά χωριά.
Ήπια τη σιωπή του Θεού
Από τη πηγή του άλσους.
Κρύο μέταλλο περνάει πάνω απ' το μέτωπο μου
Αράχνες ψάχνουν την καρδιά μου.
Είναι ένα φως που τρεμοσβήνει στο στόμα μου.
Τη νύχτα βρέθηκα πάνω σ' ένα σκίνο
Ξεραμένο μέσα σε σκουπίδια και αστερόσκονη
Στις φουντουκιές
Ψιθύρισαν πάλι άγγελοι από κρύσταλλο.
Είναι ένας κάμπος με καλαμιές όπου πέφτει μαύρη βροχή.
Είναι ένα καστανό δέντρο, που στέκεται εκεί μόνο του.
Είναι ένας άνεμος που σφυρίζει και σαρώνει άδειες καλύβες.
Πόσο θλιμμένο αυτό το βράδυ.
Κοντά σε ένα μικρό χωριό
Ένα γλυκό κορίτσι ορφανό μαζεύει ακόμα τα ελάχιστα στάχυα σταριού.
Τα μάτια της στρογγυλά και χρυσαφένια συνεπαρμένα μες στο σούρουπο.
Και η μήτρα της περιμένει τον ουράνιο νυμφίο.
Στον γυρισμό
Οι βοσκοί βρήκαν το τρυφερό της σώμα
Σαπισμένο μες στις αγκαθιές.
Είμαι ένας ίσκιος μακριά από τα σκοτεινά χωριά.
Ήπια τη σιωπή του Θεού
Από τη πηγή του άλσους.
Κρύο μέταλλο περνάει πάνω απ' το μέτωπο μου
Αράχνες ψάχνουν την καρδιά μου.
Είναι ένα φως που τρεμοσβήνει στο στόμα μου.
Τη νύχτα βρέθηκα πάνω σ' ένα σκίνο
Ξεραμένο μέσα σε σκουπίδια και αστερόσκονη
Στις φουντουκιές
Ψιθύρισαν πάλι άγγελοι από κρύσταλλο.
19. Magdalene - Phoenix Catsrach
Απόσπασμα απ' το κείμενο Blaubart(Γιώργος Ευθυμίου)
Καταργείς το σύνορο της μνήμης. Καταπίνεις φύλλα νεκρά
και χρεοκοπημένες σάρκες. Το μαρτύριο στην ακέφαλη επανάληψη του αύριο.
Αφαιρείς τις περιττές χειρονομίες. Είσαι ένα μέλλον χωρίς χέρια. Η δίχως μάτια
όραση που εισχωρεί στον πόνο. Ενσωματώνομαι στην αγέννητη πλευρά του ονείρου.
Ένα νεκρό έμβρυο πέφτει απ’ την αγκαλιά μιας άγουρης μητέρας. Πέφτεις. Πέφτεις.
Πέφτεις σε ξερά φύλλα δέντρων. Τα χέρια μου πλημμυρίζουν από δυσκαμψία θανάτου.
Μαραμένο τραγούδι. Παγωμένο όνειρο. Θέλω να κινηθούμε. Να κινηθούμε προς
ανακάλυψη νέων ορίων.
20. Bela Bartok Bluebeard's Castle - Charles Perault
C A O S A R T O